Święto duanwu obchodzone jest piątego dnia piątego miesiąca według kalendarza rolniczego Chin. Święto Duanwu, Święto Wiosny i Święto Zhongqiu /święto środka jesieni/ są najważniejszymi świętami Chin.
Dlaczego nazwano te święto ”Duanwu”? – ponieważ Duan znaczy po chińsku początek, Chuwu /chu po chińsku oznacza początek, a wu –piąty”/. Stąd święto nazywa się Duanwu. Według kalendarza rolniczego Chin maj jest miesięcem Wu, dlatego piąty dzień piętego miesiąca jest świętem Duanwu.
Święto Duanwu znalazło swoje odzwierciedlenie w wielu legendach i można je wielorako tłumaczyć. Niektórzy uważali, że święto Duanwu pochodziło z obyczaju dynastii Xia, inni natomiast, że mieszkańcy regionu rzeki Jangcy uwielbiali smoki. Jednak wśród ludzi popularnością cieszyła się legenda związana z imieniem wielkiego poety, chińskiego patrioty Qu Yuan, który żył w III wieku w księstwu Chu. Po wtargnięciu nieprzyjacielskiego księstwa do jego ojczyzny, z niezmiernym oburzeniem rzucił się do rzeki Milo 5 dnia maja według kalendarza rolniczego Chin. Potem każdego roku 5 maja by uczcić wielki duch Quyuan ludzie gromadzili się na brzegu rzeki Milo i rzucali do wody ryż. Aby uchronić ryż przed muchami zawijano go przed wrzuceniem do wody w liście trzciny i bambusa, co nosi nazywę Zhongzi.
Jedzenie Zhongzi jest najważniejszym obyczajem z okazji święta Duanwu. Zhongzi jest sporządzony z kleistego ryżu zawiniętego w liść trzciny i bumbusa, a potem gotowany na parze. W przededniu święta Duanwu, każda rodzina powinna sporządzać Zhongzi. Zhongzi jest również prezentem. Z okazji święta Duanwu podczas wizyty u przyjaciół i krewnych ludzie przekazywali sobie wzajemnie Zhongzi. Oprócz tego w niektórych miejscach Chin utrzymał się obyczaj np. jedzenia solonego jajka kaczki lub picia wina ziołowego „xionhuang”.
Oprócz tego jednym z obyczajów święta Duanwu jest specjalne przystrajanie domów. W tym dniu drzwi wejściowe każdego domu ozdabiano pachnącymi bukietami ziół. Robiono tak, ponieważ uważano, że można zlikwidować w ten sposób złe duchy i zapobiegać chorobom. Wypełnione tłuczonymi ziołami amulety przyczepiano do warkoczyków lub przyszywano do dziecięcych ubrań. Amulety służyły także jako naszyjniki i bransolety. Dzieci nosiły również buty, na których znajdowała się postać tygrysa. Miało to im zapewnić długowieczność, spokój i szczęście.
W strefie środkowego i dolnego biegu rzeki Jangcy w południowej części Chin odbywały się wyścigi na łódkach smoka. Według legendy, takie obyczaje wiązały się również z Qvyuanem. Legenda mówi, że po usłyszeniu wiadomości o rzuceniu Qvyuan do rzeki, ludzie starali się go wyłowić. Ten zwyczaj oznaczał także początek wyścigu na łódkach smoka. Każdego roku z okazji święta Duanwu wyścigi na łódkach smoka na rzekach i jeziorach były uroczystą i świąteczną imprezą. (info z Chinese ABC).
